Wszyscy piszą haiku, chcę i ja.
Haiku, to taki wzorowany na klasycznym japońskim utworek, będący właściwie wypowiedzeniem.
Aby, pisząc w innych językach, zachować ducha tej sztuki, nie ma potrzeby stosowania japońskiego metrum.
Haiku składa się z 17 sylab, które dzielą się na trzy części znaczeniowe - po 5, 7 i 5 sylab.
Stosując minimalizm estetyczny i operując paradoksem, w nienachalny sposób skłania się odbiorcę ku subtelnej refleksji.
Oto cztery pierwsze, z lekka nieśmiałe próby:
przepłynęło mi
życie między palcami
wieczór nadciąga
***
trzecia nad ranem
przerwanego snu twego
requiem o brzasku
***
plon obumiera
który z dawien przejrzały
ziemię użyźnia
***
Drzewo słońca śni
księżycem malowany
sen co przemija
Kolejne haiku pojawiać się będą w odnośnej zakładce.
Ładne z tym, ze typowe haiku to bardziej obrazy, dźwięki, zapachy niż wnioski. Zazwyczaj tez w typowym haiku nie używa się przenośni...
OdpowiedzUsuńUwagi Mistrza są mi bardzo cenne:-).
UsuńWezmę to pod uwagę, choć niektóre z nich chcę utrzymać w mojej własnej, zmodyfikowanej interpretacji.
Według definicji, tylko to ostatnie jest haiku :). Reszta ta miniatury, sentencje w formie haiku... - ja bardzo takie lubię! od razu napiszę, żeby nie było...:)! Bardzo takie lubię!, a Twoje są prześliczne :)... Życzę udanego eksperymentowania...
OdpowiedzUsuńps. od jakiegoś czasu myślę, by napisać o haiku, i o grupie poetów wędrownych parających się haiku, może Twój post mnie do tego ciut zmobilizuje...? :)...
A wiesz, że dokładnie tak pomyślałam? Widzisz, jak to można ewoluować w przeciągu godziny? To niezwykle pocieszające. Gdy zaczynałam pisać, robiłam to "na dziko", a już ten ostatni według mojego przeczucia okazał się poprawny. Z tym, że pozostałe też lubię, choć nie do końca spełniają kryteria klasycznego haiku. Dziękuję:-))).
UsuńKoniecznie napisz o tym post. Będzie ciekawie,
Przeplynelo mi zycie... I zatrzymalam sie, o to przeciez chodzi w haiku...
OdpowiedzUsuńSerdecznosci
Judyta
Życie wszystkim nam przepływa. Jednym z nas produktywniej, innym z nas nieco mniej. Lecz im dalej, tym może być intensywniej:-))). Na tym zasadza się ludzka nadzieja. Serdeczności, kochana*.
UsuńA ja nie miałam pojęcia co to te całe Haiku jest ...dzięki za oświecenie :)
OdpowiedzUsuńZdawało mi się, że też coś takiego pisałaś:-)).
UsuńErrato, poczytaj u Agi: http://haiassneg.blogspot.com/2014/03/blog-post.html - ja bardzo lubię jej haiku. Zobacz tez w archiwum.
OdpowiedzUsuńTwoje pierwsze próby wielce udane!
Z przyjemnością poczytam. Dzięki. Udanej podróży, będę tęsknić:-)*.
UsuńNie piszę haiku ;)
OdpowiedzUsuńTwoje się mi podobają, nawet jeśli do konca nie są utrzymane w konwencji.
To się cieszę. Tak jakoś mnie naszło:-))).
Usuńbardzo lubię haiku. mało słów, dużo treści. a Twoje próby wyszły bardzo pomyślnie i czekam na następne, myślę, że już bez zbędnej nieśmiałości Twej :)))))))))
OdpowiedzUsuńPostaram się, jeśli już "złapałam bakcyla":-))).
Usuńto nie moja bajka....
OdpowiedzUsuńZawsze może być ten pierwszy raz:-))).
UsuńJakos nie czuje tego, wole klasyczne wiersze.
OdpowiedzUsuńJest całe morze przeróżnych możliwości...:-)
UsuńA ja podziwiam. To trzecie bardzo mi się podoba i rzeczywiście "czuje się" że to to.
OdpowiedzUsuńA podziwiam tym bardziej, że sama nie umiem. Pisać haiku.
Pozdrawiam serdecznie!
Czwarte to było "to". Na razie dam se siana:-))).
UsuńCzwarte.
UsuńZnaczy, do czterech nie umiem zliczyć. :)))
Oj tam, oj tam:-))*.
Usuńpiękne haiku... nawet nie wiedziałam co to takiego :) Fajnie, że już wiem ... a Twoje haiku - piękne!
OdpowiedzUsuń:***
Akurat miałam taką "melodię" na haiku:-). Może jeszcze kiedyś do tego wrócę...
UsuńFajne :)
OdpowiedzUsuńAle nie podejmę się :)
Miło mi, dzięki:-)).
UsuńPięknie opisane i fajny blog będę odwiedzać.Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńWitam miłą Koleżankę. Mam akurat maleńki zastój, ale czego się nie robi dla nowych czytaczy:-))).
UsuńOk, przyznaję się - ostatnie dwa tygodnie poświęciłam na budowanie haiku. I doszłam do jednego wniosku, zresztą nie nowego. Poezja nie jest w zasięgu mojego myślenia. Passsss
OdpowiedzUsuńA może jednak:-)). A jeśli nawet nie, to na poezji świat się nie kończy.
OdpowiedzUsuń.Miłej Niedzieli życzę , Pozdrawiam cieplutko :-)
OdpowiedzUsuńWzajemnie:-)).
UsuńCiekawy ten haiku:) Czekamy na następne.
OdpowiedzUsuńJa zawsze pisałem białe wiersze, ale czytać lubię różne rodzaje utworów.
Pozdrawiam:)
To są cztery sztuki:-)). Ja też lubię czytać różne prezentacje.
UsuńBardzo do mnie przemówiło Twoje haiku, ja w tej chwili w trybie pracy, więc nie mogę się za bardzo zaglębiać w wiersze, ale ten jest po prostu dobry. :)
OdpowiedzUsuńpozdrowienia
Ściśle biorąc są to cztery sztuki:-))). Haiku tak ma, że składa się z trzech wersów. Wielkim autorytetem jest w tej dziedzinie nasza blogowa koleżanka Lucyna. Przykłady tutaj:
Usuńhttp://milczenie-abigail.blogspot.com/2014/05/zasady-haiku.html
ale zgrabniutko ci to wychodzi!
OdpowiedzUsuńTraktuję to, jak miłą zabawę. Dzięki:).
Usuń