Jaja

Miało być o egoizmie, jednak, wstąpiwszy do Rybki, zdanie zmieniłam. Poprosiła mnie o jaja.
No, to rzutem na taśmę, niechaj będą jaja. Nie, nie na twardo czy na miękko, lecz po prostu "ale jaja".
Wspominając własną studniówkę - rzecz miała miejsce jakieś sto lat temu - przypomniałam sobie buty i kreację. Szkoda, że nie mam sensownej fotki, oprócz tej jednej, nieostrej i fragmentarycznej na NK. Darujmy sobie zatem, bo to i tak nie ma nic do rzeczy. Chodzi tu o coś innego, czy też raczej o kogoś innego. No dobra, o dwóch takich "ktosiów".
W zależności od szkoły, praktykowane były różne studniówkowe obyczaje. Można było zapraszać partnerów z zewnątrz, albo też trzeba było bawić się we własnym gronie. U nas pozwolono zaprosić. Miałam zatem dylemat - i to w znaczeniu dosłownym. Którego ze swoich dwóch absztyfikantów mam zaprosić. Zbyszka, czy Zygmunta. Wszyscy optowali za Zbyszkiem - ponoć przystojniejszy. Ja jednak zdecydowałam się na Zygmunta, ponieważ pochodził z lepszej kasty, był zatem bardziej prestiżowy. Decyzji nie żałowałam, dało się bowiem zauważyć, iż koleżanki patrzyły na nas zazdrośnie.
Jakiś czas potem urządziłyśmy z siostrami coś w rodzaju prywatki, tyle, że bez tańców. Przyszli nasi chłopcy, koleżanki i koledzy. Pierwszy pojawił się Zbyszek. Pamiętam, że siedzieliśmy na kanapie a on trzymał mnie za rękę. Przyjaciółka mojej siostry tęsknie spoglądała w naszą stronę, Zbyszek bowiem niezmiernie się jej podobał. Po jakiejś godzinie odezwał się dzwonek i już po chwili w drzwiach ukazał się ...Zygmunt. To były takie czasy, że mało kto miał telefon i było przyjęte, że można wpadać do siebie bez zapowiedzi. Zrobiło się cokolwiek nerwowo, aczkolwiek nie wpadłam w panikę. Wykazawszy się przytomnością umysłu podeszłam do Zygmunta i przedstawiłam go obecnym.
Potem znów zasiadłam na kanapie ...mając po obu stronach dwóch zauroczonych mną chłopaków. Skończyło się na tym, że każdy z nich, jeden o drugim nie wiedząc, trzymał mnie za rękę. Sytuacja nieco wymknęła się spod kontroli. (Co tu robić, żeby się się nie wydało?) Cała rzecz nie uszła uwadze przyjaciółki siostry. Na całe szczęście, mimo, iż siedziałam jak na rozżarzonych węglach, tego akurat dnia nic kompromitującego się nie wydarzyło. Potem natomiast, jak to się zazwyczaj dzieje, nasze wzajemne młodzieńcze zauroczenie po prostu umarło śmiercią naturalną.