O umieraniu uczuć tak zwaną śmiercią naturalną (1)

Lenka i Marek, jak to ostatnio w modzie, poznali się przez internet. Po trzech miesiącach ożywionej pisaniny zdecydowali się na spotkanie. Lenka właśnie spędzała krótki urlop u ciotki, gdy okazało się, że Marek pracuje przy remoncie domu niespełna sto kilometrów od nich.

To był czarowny, pełen wrażeń i magii dzień u schyłku sierpnia. Były więc wspomnienia, spacer nad jeziorem, obiad w uroczym zakątku, picie kawy na tarasie zamku. Zdawało się, że od pierwszego spojrzenia poczuli tę szczególną więź. On był zachwycony jej wytworną elegancją, podziwiał klasę, perfekcję, urodę. Nie omieszkał też zauważyć przepięknie pomalowanych paznokci. Zarówno u rąk, jak i zgrabnych (w jego odbiorze) stóp. Od kiedy tylko wsiadła do jego wysłużonej toyoty mieli splecione ręce, rozluźniając je tylko wtedy, kiedy musiał zmieniać biegi. Co chwilę całował ją w rękę, a gdy się na moment zatrzymali, również w stopę. Ona zaś oczu nie mogła oderwać od jego długich, rudych włosów. Pod koniec dnia wcale nie chcieli się rozstawać. Przeciągali to w nieskończoność, odprowadzając się na przemian. Przez chwilę nawet rozważali wynajęcie domku wczasowego na noc.
Propozycja zdawała się kusząca, lecz Lenka oczami duszy ujrzała siebie nad ranem - z rozmazanym makijażem tudzież fryzurą w nieładzie. To zaś nie było do przyjęcia.
Toteż poprosiła Marka, by jednak odwiózł ją do domu ciotki.
Ustalili, że za kilka dni on przyjedzie do niej omówić szczegóły ich kiełkującego właśnie związku.
Oboje byli pewni że chcą, by to - w jakiejś możliwej do przyjęcia formie - trwało nadal.
Tymczasem Marek miał przed sobą sto kilometrów jazdy - "tęsknił" bowiem za nim rozpoczęty remont. Nazajutrz z kolei Lenkę czekało trzysta kilometrów drogi - wizyta u ciotki właśnie dobiegała końca.

Prace budowlane przeciągały się w czasie i przyjazd Marka stanął pod znakiem zapytania.
Telefony, początkowo codzienne, coraz to były rzadsze i rzadsze. Pisać już nawet nie było i po co.
Na koniec jeszcze krótka wiadomość, że rozważa zatrudnienie za granicą.
Widać, słomiany zapał chłopakowi minął, wymarło wszystko "śmiercią naturalną".
Życie Lenki wróciło do normy, skończył się urlop, zaczęła się praca.
I gdyby tak miała uczciwie to wyznać, musiałaby zauważyć, że... nie za bardzo tęskni.
W tym miejscu uściślijmy - nie tęskni za Markiem.
Za to była w niej ogromna tęsknota za uczuciem jako takim.
Nade wszystko zaś nie mogła znieść, żeby ją ktokolwiek do wiatru wystawiać czelność miał!

Minęło sporo czasu, nadeszła jesień, zima. I nagła, niespodziewana już raczej, wiadomość od Marka.
Może przyjechać już w przyszłym tygodniu, bo właśnie skończyła mu się praca.
Jasne, czemu by nie, z pewnością będzie jej miło. (Akurat! Zgodziła się wyłącznie z ciekawości.)

W tym miejscu można się zastanawiać, czy dawne zauroczenie wróci.
Czy "odgrzewane kotlety" smakować będą tak, jak wtedy kiedy były świeże.

Otóż nic między nimi nie mogło już być takie, jak poprzednio.

cdn.