Wojciech Gerson. Gdańsk w XVII wieku. 1865. Olej na płótnie. 103,5 x 147 cm. Muzeum Narodowe, Poznań.


Niektórzy mają skłonność do nadinterpretacji. Nieistniejących szukając podtekstów, podejrzliwie snują nowe wątki. A innym znów razem redukują przekaz, sprowadzając go do biograficznej notki. Tu jednak pomiędzy wierszami trzeba umieć czytać...
Ze zrozumieniem.

niedziela, 12 stycznia 2020

Obejrzałam

Wczoraj nareszcie (i to za friko) udało mi się obejrzeć głośny film Meirellesa, Dwóch Papieży.
Co prawda miałam już jedno podejście, jednak - lekko znudzona - poddałam się zaledwie po kwadransie. Cóż, nie był to najwyraźniej odpowiedni moment. Do rzeczy jednak.
W zasadzie film polecam, choć arcydziełem żadną miarą bym go nie nazwała. W moim odbiorze obraz nie ma dostatecznej dramaturgii, a wręcz przeciwnie, jest raczej dosyć "letni".
(Co prawda, owszem, nawet uroniłam łezkę, ale to dlatego, że akurat miałam fazę na retrospekcję.)

Narrację poprowadzono przeciwstawnie, w konwencji dosyć powierzchownej antytezy. To zaś nieuchronnie musiało poskutkować pewnym spłyceniem postaci, głównie zresztą Benedykta. Ja znam go z czasów, gdy był jeszcze Ratzingerem, wysoko cenię jego twórczość, ogromnie lubię sposób bycia. Gremialnie przypisuje mu się konserwatyzm; czy aby słusznie? Wszak ten wybitny teoretyk już choćby tylko z racji sprawowanej funkcji był wręcz zobligowany do nieustannej weryfikacji metod i procedur. Ten skromny, pełen ciepła i nieśmiały człowiek wcale nie izolował się od ludzi. Lubił przechadzać się po placu, rozmawiać z nimi, czy też choćby tylko pośród nich przebywać. Zawsze w tym swoim wysłużonym płaszczu i berecie.
Obsada głównych ról miała być atutem dzieła. Jonathan Pryce w roli papieża Franciszka świetnie wywiązał się z zadania. Natomiast mój faworyt, Anthony Hopkins, tym razem jakby nie wyczuł bluesa. W sumie to nawet nie jest zarzut, a jeśli już, to raczej do scenarzystów. Tym ostatnim nie udało się też uniknąć błędów merytorycznych. Owszem, w tej kategorii twórczej pewna swoboda interpretacji faktów jest zrozumiała i dozwolona, lecz mam wrażenie, że tutaj twórcy poszli już nieco za daleko. I o ile nieścisłość w biografii Franciszka niewiele odejmuje całości, to w przypadku papieża Benedykta już tak bynajmniej nie jest. Mam tu na myśli wątek Marciala Maciela Degollado. Przecież to nikt inny, jak właśnie Benedykt ostatecznie zdymisjonował Maciela - na którym to typku spod ciemnej gwiazdy jakoś nie poznał się jego Poprzednik. Lubię i cenię papieża Franciszka, daję mu kredyt zaufania i kibicuję jego poczynaniom.  Wszelako nie za cenę postawienia kontry wobec Benedykta.

Można było zrobić więcej, niż  t y l k o  zdymisjonować?
T e r a z  już wreszcie można zrobić więcej - i właśnie taka jest konkluzja filmu.
Jedynie to w mojej ocenie decyduje, że obraz ostatecznie jakoś tam się broni.

32 komentarze:

  1. Na czym innym skupialam się oglądając. Na fenomenalnej grze aktorów. I dialogach.
    Dobrze tak trochę jakby z boku popatrzeć na tę sytuację. Siła rzeczy zwykle widzę od środka

    Coś się przewala mocno w tej instytucji. A ja nie mogę przebolec wielu rzeczy. Degollado i wszystkiego wokół to już absolutnie

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Albo taki na przykład Josemaria Escriva de Balaguer. I wielu, wielu podobnych. Ech, co tu gadać, nóż się w kieszeni otwiera.

      Usuń
    2. Kiedy sobie uświadomiłam skalę tych problemów to mało wiary nie straciłam. Bo jak Bóg mógł do tego dopuścić

      A haniebne wypowiedzi wielu hierarchów kościelnych
      broniących zła doprowadzają mnie do pasji

      Usuń
    3. Chyba muszę napisać o tym post. Powstrzymuje mnie tylko obawa przed ekshibicją. Ale w sumie wiara to nie tylko prywatna sprawa.

      Usuń
    4. Mam podobnie i szczerze jestem ciekawa, co jeszcze miałabyś w tej kwestii do powiedzenia.

      Usuń
  2. Całego filmu "Dwóch Papieży" nie oglądałam, tylko urywki.
    Wiele zależy od doboru aktora, zwłaszcza gdy się znało bohatera.
    Papieża Benedykta XVI bardzo lubiłam; skromny, pełen ciepła, spokojny,
    ale bardzo mądry Człowiek;
    papieża Franciszka nie rozumiem, dlatego zaledwie toleruję [nie lubię];
    moim zdaniem - żaden z nich nie dorównuje J.P.II :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Żaden nie jest JPII. To prawda, ale czy koniecznie musi...

      Usuń
  3. Obejrzę. A ponieważ nie jestem religijna i wierząca, spojrzę na to ze strony aktorstwa i samego problemu.

    OdpowiedzUsuń
  4. Nie zapomnę papieża Benedykta na jednej z pierwszych audiencji. Zawstydzony witającym go tłumem...To było coś tak innego i bardzo ujmującego. Filmu nie widziałam. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  5. Niestety filmu nie widziałam,więc trudno się odnieść do wpisu.Film to pewnie na jakiś płatnych kanałach można obejrzeć.

    OdpowiedzUsuń
  6. Jakoś mnie nie ciągnie do obejrzenia tego filmu, polecam za to tę recenzję: http://notatnikkulturalny.blogspot.com/2020/02/dwoch-papiezy-czyli-do-tanca-i-rozanca.html

    OdpowiedzUsuń
  7. " Obejrzałam "...cudownym jest każdy nasz zmysł , nawet gdy nie działa.

    OdpowiedzUsuń
  8. ...może nawet jest najcudowniejszym, gdy nie działa...

    OdpowiedzUsuń
  9. Bardzo dobrze że wpadłem na ten wątek.Dodatkowo bardzo dużo ciekawych artykułów jest na tym blogu.

    OdpowiedzUsuń
  10. Od dawna chcę ten film obejrzeć ale jakoś nie mogę się zebrać. Twoja recenzja mnie zniechęciła :D Tym bardziej (podobnie jak Ty) stawiałem na Hopkinsa ..

    OdpowiedzUsuń
  11. O, nie; protestuję - nie zamierzam nikogo zniechęcić. Film obejrzeć warto, wszak to nie żaden gniot. Ciepły, przytulny, jednym słowem ok:)

    OdpowiedzUsuń
  12. skład i grafika dtp8 maja 2020 11:31

    W stu procentach każdemu z was mogę polecić bardzo ciekawą ofertę firmy skład i grafika dtp . Ta oferta naprawdę wygląda bardzo dobrze.

    OdpowiedzUsuń
  13. Ja tego ostatniego komentarza w ogóle nie rozumiem. Może ktoś mi to wytłumaczy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zgodnie z niewypowiedzianą sugestią komentarz napisany hieroglifami usunięty.
      Lecz teraz oczekujemy Twojego.

      Usuń
  14. Obejrzałem zenek
    Pierwsza część, którą twierdzicie, że jest niezła oceniam na 3, góra 4. Na resztę nie mam siły i zostawiam taką ocenę.
    A idzie zrobić dobry film o polskim artyście, co pokazał Skazany na Bluesa

    OdpowiedzUsuń
  15. Warto na ten blog wejść bo można naprawdę bardzo dużo ciekawych rzeczy się dowiedzieć.

    OdpowiedzUsuń
  16. „Gdybyś NAGLE stracił źródło dochodu, reputację, pieniądze oraz kontakty...
    ...co byś zrobił w pierwsze 30 dni, aby zacząć wszystko od nowa?”

    Zacznij NOWE ŻYCIE
    Spraw, by ludzie sami do Ciebie przychodzili
    i korzystali z tego co sprzedajesz.

    http://bit.ly/hello-click

    OdpowiedzUsuń
  17. Moja dziewczyna chciała mieć bardzo dobre stojaki na biżuterie i skorzystała ze sklepu stojak na biżuterię . Z tego sklepu naprawdę warto skorzystać.

    OdpowiedzUsuń
  18. napiszesz coś o olejkach cbd

    OdpowiedzUsuń