Bywa, coś w duszę zapada, smutku budując labirynt.
Zapaść się w sobie, w sen wielki zapaść.
Co niepokój odcina, nieuchronność oddala.
Wtedy zdarzył się cud, choć nie czekałam go wcale.
Odezwał się przyjaciel, co pomaga i wspiera.
Warto się starać, bo jest dla kogo. I wierzyć warto, bo jest w co.
Dziękuję Ci.
(Ty wiesz, że właśnie Tobie)
To ogromny skarb miec kogos, kto poda reke, zeby z dolka wyciagnac.
OdpowiedzUsuńW zapasie masz jeszcze nas :)))
Oooooo! Wzruszyłaś mnie. Cieszę się niezmierne:-)).
UsuńBardzo cenna ta przyjaźń, co wesprze
OdpowiedzUsuńWłaśnie. I nigdy nie znamy dnia, ni godziny:-)).
UsuńCieszę się z Tobą. :)))
OdpowiedzUsuńTy wiesz, jak jest:-)).
UsuńDobrze, że masz kogoś takiego :)
OdpowiedzUsuńWłaśnie się dowiedziałam:-)).
UsuńWarto też coś takiego przeczytać :)
OdpowiedzUsuńDzięki:-). Czasem rzeczywiście warto.
UsuńNiech smutki się rozwiewają dzięki przyjaźni :)
OdpowiedzUsuńNiech idą sobie precz:-). I oby nie wracały więcej:-).
UsuńCzasami po prostu najlepiej przespać smutki.
OdpowiedzUsuńFajnie, że jest przyjaciel, który wspiera i wyciąga rękę. To najpiękniejszy dar :)
Póki co, listownie, ale dla mnie to wiele znaczy. Ach, te nasze smutki i pomniejsze smuteczki... Fakt, że przespać najlepiej:-)).
UsuńTaki przyjaciel na wagę złota.. To tratwa ratunkowa. To przebudzenie z koszmaru.
OdpowiedzUsuńChociaz są smutki, z których nikt nie potrafi nas wyciągnąc. Tylko my sami, tylko wiatr inny musi powiać a chmury inny przybrać kształt. Każdy dzień to nastepne zmagania. A obłoki? Nic o nas nie wiedzą. My tam w dole. Samotni. We wszystkim rozpaczliwie doszukujący sie sensu i ratunku...
Ściskam Cię mocno Errato!***
Świetne porównanie z tym wiatrem. Bo to tak właśnie jest. Zawieje i odczaruje. Tylko, że to niestety działa też w drugą stronę:-))). Ciekawe, co na to Przyjaciel, jeśli przypadkiem przeczyta:-).
OdpowiedzUsuńFajnie że tak jest :)
OdpowiedzUsuńPrzeczytałam Twój wpis akurat tuz po tym, jak sama przekonałam się że mam kogoś takiego :) To było bardzo miłe :)
To jest nas dwie! Żartuję, bo przecież jest nas o wiele więcej. Chwała Bogu.
UsuńDoskonale znam to uczucie , taką radość:))
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Radość, owszem, ale żadna nie jest na zawsze dana. Tak to jest już na tym łez padole. Sorry, znów mnie dopadło:-).
Usuńczyli czasem warto, zeby było źle bo.... można sie dowiedziec, że z czyms innym jest dobrze! WARTO!!! choć boli ....
OdpowiedzUsuńBo mamy okazję przekonać się, komu na nas zależy:-).
UsuńDlatego nigdy nie tracę wiary w ludzi... I cud... :)
OdpowiedzUsuńBardzo na czasie, bo właśnie dostałam liścik, który troszkę mi rozjaśnił wieczór. A miałam przed chwilą niewesołe myśli...
Usuń